Ergens 'bij willen horen' is een universele behoefte van mensen. In mijn praktijk stuit ik geregeld op gedragspatronen die voortkomen uit oude pijn van 'er niet bij horen'. Gepest op school of voortdurend bekritiseerd door een ouder.... Als je als enige vrouw in het management team zit, kan je ook onbewust het gevoel hebben er niet helemaal bij te horen. En op die verjaardag tussen parttime werkende andere moeders heb je wéér het gevoel dat jij de uitzondering bent. Je gaat je ofwel erg aanpassen en goedkeuring zoeken, of je profileert je als extra sterk en onafhankelijk. Maar beide strategieën bevredigen niet echt en creëren vaak nóg meer afstand tot jouw omgeving. Het gevoel ergens werkelijk onderdeel van uit te maken ontstaat pas als je je authentieke (en dus imperfecte) zelf aan de wereld laat zien. Brené Brown beschrijft mooi hoe dat lukt met een combinatie van moed en kwetsbaarheid. Ik heb zelf ervaren dat dit werkt.